Projektowanie wnętrz to nie tylko estetyka, ale również funkcjonalność i dbałość o potrzeby mieszkańców. Takie podejście przyświecało architektce Małgorzacie Wojtyczce, która stworzyła unikalne wnętrze 51-metrowego mieszkania na krakowskim Podgórzu.
Nowa funkcjonalność przestrzeni
Mieszkanie odebrane w stanie deweloperskim wymagało całkowitej reorganizacji. Zaproponowany przez dewelopera układ nie spełniał oczekiwań inwestorów, dlatego architektka zdecydowała się na radykalne zmiany. Usunięto większość ścian działowych, co pozwoliło na stworzenie przestronnego salonu z otwartą kuchnią. Zrezygnowano również z oddzielnej toalety i pomieszczenia gospodarczego, co umożliwiło wygospodarowanie dodatkowego miejsca na zabudowy, kluczowe dla właścicieli mieszkania. Dzięki przesunięciu ściany sypialni udało się uzyskać wnękę na szafę, a rozbudowana łazienka pomieściła wannę.
Proces projektowy: od inspiracji do realizacji
Prace projektowe rozpoczęły się od przedstawienia trzech wersji układu funkcjonalnego. Po ich dopracowaniu architektka przeszła do kolejnych etapów: poszukiwania inspiracji, wyboru materiałów i wizualizacji projektu. Pierwsza, bardziej odważna wersja wnętrza nie przypadła do gustu inwestorom, dlatego powstały kolejne propozycje, które zostały zaakceptowane po drobnych modyfikacjach. Następnie przygotowano szczegółową dokumentację techniczną oraz kosztorys, tak aby realizacja była zgodna z wizją projektantki.
Zabudowy - serce projektu
Kluczowym elementem projektu stały się zabudowy, które nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale również zapewniają odpowiednią ilość miejsca do przechowywania. W korytarzu znalazła się zabudowa z luster, która wizualnie powiększa przestrzeń i płynnie łączy się z salonem. Ukryto w niej szafę ubraniową oraz miejsce na przedmioty gospodarcze. W salonie zabudowa przechodzi w regał z ukrytym biurkiem, które można rozłożyć w razie potrzeby. Kuchnia również zyskała dwie zabudowy - jedną kuchenną, drugą gospodarczą, mieszczącą pralkę i suszarkę. Wszystkie meble zostały wykonane na zamówienie, w tym nawet szafka RTV, kanapa i łóżko.
Materiały: połączenie surowości i ciepła
Wnętrze mieszkania stanowi harmonijną mieszankę stylów. Projekt nawiązuje do modernizmu poprzez formy i materiały, do stylu japandi dzięki prostocie i naturalności, a także do lat 70. za sprawą wybranych mebli. Wśród nich znalazły się klasyki designu, m.in. stolik kawowy Michela Dumasa dla Roche Bobois, krzesła DSC 106 Giancarla Pirettiego dla Castelli czy ikoniczny Wassily Chair Marcela Breuera.
Architektka postawiła na materiały, które równoważą surowość i przytulność. Ściany oraz sufity wykończono tynkiem glinianym, który ociepla przestrzeń, a na podłodze położono drewniane deski. W kuchni dominują stalowe fronty szafek w zestawieniu z fornirowaną wyspą i blatem ze spieku. Lustra w korytarzu nie tylko pełnią funkcję dekoracyjną, ale również optycznie powiększają przestrzeń.
Wyzwania projektowe i ich kreatywne rozwiązania
Każdy projekt wiąże się z trudnościami. W tym przypadku jednym z wyzwań był słup w kuchni, który projektantka sprytnie wkomponowała w aranżację, łącząc go z wysuwaną wyspą i stołem. Innym utrudnieniem były skosy - w sypialni umieszczono pod nim łóżko na wymiar, a w salonie zabudowano skos płytą, na której zawisł telewizor.
Projekt, mimo stosunkowo niewielkiego metrażu, stanowił ambitne wyzwanie, któremu udało się sprostać. Dzięki otwartości inwestorów na nieszablonowe rozwiązania udało się stworzyć wnętrze pełne charakteru, odpowiadające ich potrzebom i preferencjom. Efekt końcowy to harmonijna przestrzeń, w której surowe materiały przeplatają się z ciepłymi akcentami, a każda część mieszkania została zaprojektowana z myślą o komforcie użytkowników.
https://www.wojtyczka.net/
